Blog | Leven in verbinding met jezelf

Soms zijn gevoelens niet in woorden te vatten. En toch ga ik de uitdaging met mijzelf aan, gewoon omdat ik houd van schijven en boven alles van dingen delen.

Thet time is always right to do the right thing

Ik hoorde deze quote vanmorgen en het raakte iets in mij..het voelde zo kloppend. Ieder mens heeft iedere dag de keuze om het goede te doen. Om de verantwoording te nemen over zichzelf en zijn eigen doen en laten. “Doing the right thing” heeft niets te maken met of je groots en meeslepend op de barricades gaat voor een hoger doel. Het gaat erom of jouw binnen-ik en je buiten-ik op elkaar vallen in je handelen. Of je kunt voelen dat iets voor jou klopt en dat je dat ook daadwerkelijk doet of zegt.

Ken je dat gevoel? Dat er iets diep in jou kriebelt? Dat het aandacht vraagt en dat je, als je er naar durft te luisteren het je een gevoel van grote vreugde geeft? En dat je, iedere keer als je een andere afslag neemt dan de weg die dat gevoel van je vraagt, dat vreugdevolle gevoel gedempt wordt? En dat je hoofd het dan ook nog een soort van goed praat. Met gedachten als ‘ach, ik weet niet of dit echt wel iets voor mij is’ of ‘wie zit er nu op mij te wachten’ of ‘dat gaat mijn familie nooit begrijpen’ en ‘wat als het niet lukt?

Het ego dat als het ware woont in je denken, heeft en houdt graag de touwtjes in handen. Lekker veilig, alles laten zoals het is, dan weet je wat je hebt. Je ziel daarentegen is verbonden met je essentie, met wie jij in wezen bent. De ziel is de kriebel in je onderbuik, je intuïtie, verbonden met de wijsheid van je hart. Je ziel weet wat je het meeste vervulling geeft in dit aardse leven.

Je kan haar stem het beste horen als je stil bent…als je de stem van je ego als het ware even dempt, zoals je een doek legt over de kooi van een papagaai die maar blijft krakelen. Vind de stilte in jezelf en luister…luister naar je ziel die fluistert…ze weet als geen ander wat jij te doen hebt. Wat jou een intens gevoel van vreugde en voldoening geeft. Waar je energie van krijgt. Hoe jij het meeste kan schitteren en stralen en wat van daaruit jouw mooiste bijdrage is aan deze wereld.

De vraag is of jij ten diepste bereid bent om te worden wie je echt wil zijn? Om de stem van je hart te volgen en de aardse angst en onzekerheid die dit met zich meebrengt aan te gaan? Wanneer je leert om de weg van je ziel te lopen ontdek je, stap voor stap, dat het leven je alles brengt wat je nodig hebt. Soms zijn het moeilijke dingen om te overwinnen, zodat je gaat voelen hoe intens krachtig je bent. Of om te ontdekken wat jou niet (meer) dient. En na iedere groeisprong is de beloning zoet. Dan valt datgene op z’n plek wat je graag wilde, vaak nog mooier dan je het zelf had bedacht.

Je leven is het allermooiste al jouw binnen en buiten op elkaar vallen. Als je hoofd en je hart samenwerken. Als je durft te navigeren op de tomtom van je diepste weten. Wanneer dit verlangen eenmaal is aangewakkerd is er geen weg meer terug.

Wil jij ook meer gaan leven vanuit jouw ziel? De Levensbronnen zijn een prachtig, universeel instrument om je te helpen om jouw zielsverlangen helder te krijgen. Om te gaan ontdekken wat jouw missie is in dit leven en hoe je die kan gaan leven. Ik ga graag met je in gesprek over hoe jij dit in jezelf kan ontdekken, je bent van harte welkom.

Toen ik twee jaar geleden mijn bedrijf startte voelde de zin ‘leven in verbinding met jezelf’ zo vanzelfsprekend voor me. Het was me inmiddels heel helder geworden dat als ik mijzelf liet bepalen door de buitenwereld, me dat niet een fijner, gelukkiger leven bracht.

Er zijn veel jaren van mijn leven verstreken waarin ik vooral leefde in de aanpassing. Ik wilde aardig gevonden worden, erbij horen en boven alles vermijden dat ik in een conflict terecht kwam. Ik heb veel, meestal onbewust, gevochten met de dualiteit die dit in mijzelf opriep.

Stukje bij beetje heeft het leven me geleerd dat het fijnste, mooiste en beste gevoel is, wanneer mijn ‘binnen’ klopt met mijn ‘buiten’. Dat hoe ik me voel en denk ook is wat ik de wereld laat zien.

Dit inzicht en het ervaren ervan heeft een transformatie in mij teweeg gebracht. Alles wat niet meer bij me paste verdween uit mijn leven…ik stopte met mijn baan en begon voor mijzelf. Vriendschappen en vage contacten verwaterden tot ze vanzelf ophielden te bestaan. Wat overbleef waren de dingen die wel klopten; mijn gezin, ruimte voor mijn bedrijf, nieuwe collega’s, waardevolle bestaande en nieuwe vriendschappen.

Nu leven we in 2020 en is er een virus dat onze wereld stil zet. Noodgedwongen is het tempo van alledag drastisch gedaald. Dit brengt naast een hoop pijnlijke en verdrietige situaties ook een kans. Een kans voor ieder mens en voor de mensheid als geheel. Het heeft even geduurd voor ik het in de gaten had. Eerst dacht ik dat het wel mee zou vallen. Toen de maatregelen kwamen was voelde ik vooral weerstand, ik was boos. Ik voelde me beknot in het vormgeven van mijn dagen en activiteiten, vooral het sociale aspect. Geen koorrepetities meer, geen gezellige afspraken met vrienden, niet meer gewoon even langs mijn vader en moeder, alles moest uit de agenda.

Daarna kwam de angst, om ziek te worden, iemand van wie ik houd aan te steken of erger nog, te moeten verliezen. Deze angst kon ik gelukkig snel omzetten naar vertrouwen en rust in de diepe wetenschap dat er gebeurt wat er gebeuren moet en dat ik alleen invloed heb op mijn eigen gevoelens en gedachten. Dat ik de keuze heb voor welke energie ik kies in deze tijd. En toen was daar als vanzelf de ruimte…het gevoel van de vertraging….tijd om naar binnen te keren, naar mijzelf, daar waar het werkelijk stil is. Daar waar ik realiseer dat ik niet ben wat ik doe of zeg, maar iets veel groters. En dat we met z’n allen zoveel meer zijn dat we ons realiseren.

Door de stilstand is de wereld op een andere manier in beweging gekomen. Een beweging die hard nodig is om ons mensen nog bewuster te maken. Een beweging die aan bestaande systemen rammelt, die laat zien wat ons niet meer dient. Het zorgt voor verbinding, creativiteit, solidariteit, voor veel meer SAMEN. Over meningsverschillen heen op allerlei niveaus, wordt er samengewerkt en gekeken naar kansen en mogelijkheden om er met z’n allen beter uit te komen. En tegelijk is het lente, opent de aarde zich voor groei en bloei. De natuur volgt zijn eigen, eeuwenoude ritme.

We zitten in een tijd die nu al geschiedenis schrijft. Ik hoop dat het de aarde en mensheid naar betere, fijnere tijden tilt. Een shift die zo omvangrijk is vraagt tijd, of we dat nu willen of niet. Ik gun iedereen deze tijd en de ruimte om naar binnen te keren, om de verbinding met zichzelf te ervaren en te laten groeien. Vraag je eens af wie ben jij zonder je activiteiten, nieuwe (luxe) dingen of de geboekte vakantie. Kom tot je eigen kern en voel hoe vredig het daar is.

Vanuit deze kern beteken je niet alleen iets voor jezelf maar ook voor de mensen om je heen. Je kan oprecht en met een open hart luisteren, steunen, troosten, er voor elkaar zijn. Zoals zo vaak blijkt het grote te schuilen in het vele kleine. Zorg goed voor jezelf en voor elkaar.

Ieder mens heeft zeven prachtige Levensbronnen, ze zijn verbonden met je fysieke, emotionele en mentale groei en ontwikkeling. Ze zijn ontstaan door de universele wijsheid te verbinden met de psychologie van Carl Jung. De eerste Levensbron is die van Veiligheid en Vertrouwen. Een bron die in tijden als deze bijzonder wordt geraakt. De wereld leeft in angst.

Angst om ziek te worden, om dood te gaan, om mensen te verliezen. Mensen voelen zich niet veilig omdat de dingen waar ze zich aan vasthielden opeens zijn weggevallen.

Angst

Er is een duidelijke splitsing voelbaar tussen mensen die de angst laten regeren en mensen die in vertrouwen kunnen blijven. Wanneer de angst de boventoon voert schieten mensen in hun oude patronen, verkrampen en proberen ze zoveel mogelijk veiligheid buiten zichzelf te creëren. Het hamsteren is hier een voorbeeld van. Het gaat vooral om het ‘ik’ dat moet worden veilig gesteld. Het maakt dat mensen verstarren, zich niet meer durven openstellen en als het ware bevriezen in hun eigen leven. Ze voelen zich slachtoffer van de situatie en zijn niet in staat te kijken naar alles wat er wél nog is en naar de mogelijkheden die de situatie biedt.

Vertrouwen

Je hebt altijd een keuze, niet de keuze van wat gebeurt, wel de keuze van hoe jij kijkt. Wanneer je durft te vertrouwen op wat er gebeurt blijf je in je eigen kracht. Dan bepaal jij, binnen de omstandigheden, de koers die je wil varen. Je kiest je eigen route, die van liefde en vertrouwen. Je voelt wat je nodig hebt om je fysiek en mentaal zo gezond mogelijk te blijven. Hoe je in rust kan blijven en je weg kan blijven bij het ‘angstvirus’.

Je weet wat jij kan doen om het voor jezelf en je omgeving zo fijn en ontspannen mogelijk te maken. Vanuit de stevigheid en het licht in jezelf is er tijd en ruimte om er ook voor een ander te zijn. Kijk naar alle mooi initiatieven die er ontstaan om op een andere manier toch met elkaar in verbinding te zijn. Er is opeens meer liefde, compassie en mededogen tussen mensen, er wordt meer naar elkaar omgekeken en gezorgd.

Rust en ruimte

Besef dat wat je voelt, denkt en doet allemaal energie is. Dat wat je uitzendt komt bij je terug. Zaai je angst, oogst je angst. Zaai je vertrouwen dan oogst je vertrouwen.

Door de gedwongen vertraging ontstaat er meer ruimte. Ruimte om te doen wat je al een hele tijd wilde maar waar je jezelf geen tijd voor gunde. Ruimte om in de rust en stilte contact te maken met je ziel en te luisteren wat het is dat jij het liefste wil in dit leven.

Deze periode, inclusief alle pijnlijke en verdrietige dingen die er ook mee samengaan, geeft ons én de aarde een adempauze. De kunst is om alles te omarmen wat er is.

Gisteren tijdens de Levensbronnen workshop hebben we kennis gemaakt met de vijfde levensbron in ons, die van Waarheid en Expressie. Deze bron helpt je te ontdekken of jij weet wat jouw waarheid is en of je die ook durft te leven.

Je kent ze vast wel…die situaties in je leven waarin je je klein en kwetsbaar voelt. Waarin er weinig over is van jouw zelfverzekerdheid en ik-weet-wat-ik-wil-en-ga-er-voor modus. Op een of andere manier weten we vaak heel goed waar onze behoeften liggen en wat we nodig hebben.

We zijn bij de Levensbronnen Workshops alweer aangekomen bij de vierde bron, die van de Liefde en Compassie. De liefde; een van de mooiste en vaak ook moeilijkste dingen in ons leven.

Het vijfde seizoen, zoals ze de Carnavalstijd ook wel noemen, is voorbij. De vlaggen gaan uit de masten, pakken en hoeden gaan terug in de kast. Langs de straten zie je resten confetti en er plakken wat vertrapte zuurtjes aan de stoeprand. Ze getuigen van een uitbundig gevierd volksfeest. Een feest waarin mensen elkaar opzoeken, plezier maken en de dingen van alle dag even laten voor wat ze zijn. En is dat niet iets dat we allemaal herkennen in ons dagelijks leven?

Bij de workshops van De Levensbronnen hebben we de tweede bron van Passie en Vrijheid net afgerond. Hij gaat over je gevoelens, je diepste verlangens, plezier en passie. Over vrijheid en seksualiteit. Geniet jij ten volle van het leven of laat jij je leiden door schuld?

Wanneer je in deze bron in balans bent geniet je van de grote en kleine dingen in het leven. Je weet waar je blij van wordt en creëert kansen en mogelijkheden voor jezelf. Je emoties krijgen de ruimte.

Twee weken geleden zijn we gestart met de eerste workshop van De Levensbronnen.
De eerste levensbron heeft het thema Veiligheid en Vertrouwen. Deze bron gaat over aardse zaken zoals je gezondheid, goed voor jezelf zorgen, je werk en je financiën.
Leef jij in vertrouwen of in angst? Wat zou je doen als je niet bang zou zijn voor wat je zelf denkt?
Als je je eigen angstige gedachten gelooft zet je jezelf klem. Weet dat je een keuze hebt:
– Ik ben bang en dus doe ik het niet
– Ik ben bang maar ik doe het toch

Je herkent het vast wel…iemand vraagt je om hulp of om iets te doen en voor je het weet heb je al JA gezegd. Zonder jezelf de ruimte te geven om je af te vragen of je wel JA wilde zeggen is het al gebeurd. Er is niets mis mee om JA te zeggen wanneer je daadwerkelijk JA bedoelt. Maar vaak zeg je het omdat je geen NEE durft te zeggen.

Een wijze vrouw zei ooit ‘als je niet weet wat je moet doen, doe dan niets’. Deze uitspraak ben ik nooit vergeten. Mensen willen altijd overal een antwoord op of een oplossing voor en het liefst zo snel mogelijk. Wég met de onzekerheid van iets niet weten en de onprettige gevoelens die dit met zich mee kan brengen. Maar soms is je hoofd als het ware ‘te klein’ om een oplossing of antwoord te bedenken. Het enige dat je dan nodig hebt is ruimte.

Vandaag is het nationale NIKSdag. Ik had er nog nooit van gehoord. Het lijkt me heerlijk, een dagje lekker helemaal niets….in ieder geval niets dat moet. Gaat jouw hart niet ook sneller kloppen alleen al wanneer je het leest? En zeg nu zelf, wanneer gun je jezelf nu eens een dag dat je NIETS moet?

Grote kans dat je na het lezen van deze vraag je meteen afvroeg hoe het bij jou zit. Het kan twee kanten uit. Wanneer je ontdekt (of al wist) dat je hoofd een groot deel van je leven bepaalt kan dat best confronterend zijn. Je realiseert je dat bij heel veel dingen in je leven jezelf de vraag stelt of het ‘wel verstandig’ is om iets te doen. Of je niemand voor het hoofd stoot wanneer je iets anders kiest. Wat anderen ervan vinden. Of er niet teveel dingen gaan veranderen. Of alles waar je zo hard je best voor hebt gedaan dan nog wel hetzelfde blijft.

2019 is alweer drie dagen oud. Met een beetje geluk zit je nog in de sfeer om iets wat je al langer anders wilde nu écht aan te pakken. De laatste oliebol gaat eraan, de kerstversiering terug in de doos en het nieuwe jaar ligt nog bijna onaangebroken voor je.
Vaak begin je met goede moed maar verzand je snel in oude gewoontes. Maakt niet uit waarover het gaat; roken, snoepen, laat naar bed, niet voor jezelf staan, toch het werk blijven doen waar je geen energie meer van krijgt, wat het voor jou ook maar is.

Wat is jouw antwoord op deze vraag? Ja? Nee? Gedeeltelijk? Bepaal jij voor het grootste gedeelte zelf wat je doet in je leven?
Vaak doen we veel dingen omdat we ze zo geleerd hebben. Omdat we denken dat het zo moet. Omdat we anderen niet teleur willen stellen. Omdat we niet durven te doen wat we écht willen. Uit angst om iets te verliezen; vriendschappen, zekerheid, geld. Niet handig én jammer!

In deze tijd van het jaar is dankbaarheid een onderwerp dat regelmatig wordt aangehaald. Misschien een soort van open deur, maar wat mij betreft een blijvende, prachtige ingang naar een fijn leven.

# De kracht van dankbaarheid
Dankbaarheid is iets dat je voelt in je hart, het maakt dat je beseft hoe rijk je leven is. En zelfs op momenten dat de vreugde voor je gevoel ver te zoeken is helpt het om je pijn te verzachten.

Want zelfs in tijden van intens verdriet en pijn is er altijd iets waar je wél dankbaar voor kan zijn. Het is echter wel een kunst om dit te willen én kunnen zien. We staan vaak niet stil bij dingen die zo vanzelfsprekend lijken maar dat zeker niet voor iedereen zijn.
Wanneer je BEWUST dankbaar bent krijgt je leven nog een positievere wending. Als je regelmatig stil staat bij alles wat je leven verrijkt, dan ga je je anders voelen. Door het te benoemen of op te schrijven leg je meer nadruk op wat er wél is in plaats van wat er ontbreekt. Het is bewezen dat je aantrekt wat je uitzendt, dus door te koesteren wat je hebt komt er weer meer op je pad waar je dankbaar voor kan zijn.

# Inzicht
Ik realiseer me dat ik voor zoveel dingen dankbaar ben, dat als ik nu zou beginnen alles op te noemen ik waarschijnlijk de Top 2000 lijst zou overschrijden. Iets uit die hele opsomming waar ik ontzettend dankbaar voor ben is het inzicht dat ik, en echt alleen ikzelf, verantwoordelijk ben voor mijn eigen leven. Dat wat er ook tegen me en over me gezegd wordt, ik uiteindelijk bepaal wat ik doe en hoe ik me voel. En dat weten geeft een waanzinnige vrijheid. Ik besta! En ik mag de tekening van mijn leven zelf inkleuren! Dat betekent niet dat ik egoïstisch ben en met niemand rekening houdt. Het betekent wel dat ik doe wat voor mij goed voelt en klopt, met respect voor mijn omgeving.

# Hoe zit dat bij jou?
Dus vraag jezelf eens af: Waar ben ik dankbaar voor? En leef ik het leven dat ik écht wil? Of had ik het me eigenlijk toch anders voorgesteld? Als dat zo is kijk dan eens naar wat je diep van binnen écht wil en wat een eerste kleine stap kan zijn om dit dichterbij te brengen. En ben eerlijk naar jezelf. Begin vervolgens met één stapje in de gewenste richting, al is het klein.

# Doe mee!
Ik weet uit ervaring dat het lastig is om uit de cirkel te stappen waarin je gewend bent je leven te lopen. Voel je dat je verlangt naar iets anders? En weet je niet goed waar je moet beginnen? Start dan het nieuwe jaar met jezelf een plekje te gunnen bij de workshops van de Levensbronnen. Het geeft je op een praktische en mooie manier inzichten over jezelf. Daarna kun je vanuit jezelf bepalen waar je heen wil en hoe je dit stap voor stap kan vormgeven. We starten in januari en er zijn nog een paar plekjes vrij. Zeker weten dat jij jezelf hier dankbaar voor gaat zijn!