Grote kans dat je na het lezen van deze vraag je meteen afvroeg hoe het bij jou zit. Het kan twee kanten uit. Wanneer je ontdekt (of al wist) dat je hoofd een groot deel van je leven bepaalt kan dat best confronterend zijn. Je realiseert je dat bij heel veel dingen in je leven jezelf de vraag stelt of het ‘wel verstandig’ is om iets te doen. Of je niemand voor het hoofd stoot wanneer je iets anders kiest. Wat anderen ervan vinden. Of er niet teveel dingen gaan veranderen. Of alles waar je zo hard je best voor hebt gedaan dan nog wel hetzelfde blijft.
De andere kant is dat je zonder nadenken weet en voelt dat je hart de leiding heeft. Dat het vanzelfsprekend is dat jouw hart heel helder heeft wat het wil, wat jij wil. Waar je blij van wordt, wat je leven fijn en zinvol maakt. En dat je geleerd hebt er naar te luisteren. Natuurlijk was dit soms spannend, zeker toen je er pas mee begon. Tegen de stroom inzwemmen, je eigen gevoel volgen.
En je weet ook als geen ander wat je dit heeft opgeleverd; autonomie, met een goed gevoel dingen doen die bij jou passen. Je bent een blijer, fijner mens geworden, voor jezelf én voor de mensen om je heen. En je hoofd? Dat werkt prachtig mee om de koers van je hart uit te zetten.
Ik gun iedereen dat er een moment komt dat je weet dat het leven bedoeld is om onvoorwaardelijk de stem van je hart te volgen. Voel jij dat je dit heel graag wil? Kom dan bij me langs, dan kijken we wat je nodig hebt om vanuit jouw prachtige hart de wereld tegemoet te treden.
